Een stripheld wordt niet ouder. Spiderman, Batman, Suske en Wiske, Guust Flater, Asterix en Obelix, Lucky Luke of Tintin. Hoewel laatstgenoemde wel meegenomen werd in het graf van Hergé. Zijne echte naam was George Remi . Na zijn dood op 3 maart 1983 verscheen er geen nieuw Kuifje album meer. Tintin is symbool voor mijn zorgeloze jeugd. Toen ik 10 jaar werd las ik de ” Blauwe Lotus ” mijn eerste Kuifje album dat mijn eigendom werd. Bij mijn oma en opa van mijn vaders kant, waren de exemplaren “Mannen op de Maan ” en “ De zaak Zonnebloem “, ze hadden een harde kaft en mocht ze meenemen van mijn oma, en staan tussen de speciale edities waarvan ik er een paar thuis heb liggen.
Het is eigenlijk een lang intro om alle cliché ’s maar weer eens uit de kast te halen. Die van ” leef alsof je het laatste dag is “ in het bijzonder.
Toen E me vertelde dat N even een time out had, nam ik dat eigenlijk voor zoete koek aan. Hij gaf geen details, wat ik nu nog beter begrijp. Moest het maar doen met L of R. Ik knikte, ik was agent, en was blij dat de levering die ik graag direct wilde meenemen klaar stond en een klant blij kon maken.
Vandaag belde N. Een jonge moeder met een jonge vader, en kinderen. Ze stamelde wat. De zinnen kwamen moeilijk. ” Je kent mijn situatie toch ? ” vroeg ze en ik kende die niet.
” Mijn dochter heeft een tumor in haar hoofd en zal niet meer lang leven. En het gaat nu snel en ze ziet er al niet meer uit zoals ze was toen ze goed was, ze verandert. “ Ze ging door maar alles was verder niet meer relevant. Hoorde flarden van ” lieve meid “ en ” opvolgster “ en ” of me die mocht bellen ” Ik stond inmiddels in de showroom en keek vanaf 2 hoog naar een oranje hemel. Er was zon deze morgen. En ik slikte.
Dacht aan mijn zus S. Dacht aan een vriendin van vriendin T waarvan moeder en dochter tegelijk in het ziekenhuis liggen op dezelfde kamer getroffen door kanker.
Dacht aan M die haar liefde R had verloren aan dezelfde ziekte. De verslagenheid als ze haar verhaal doet . De zin bleef hangen over zijn navel die op het eind bijna op zijn rug zat in toch nog een uitgemergeld lijf.
Erwin Drake schreef in 1961 de klassieker die vooral door Frank Sinatra bekendheid kreeg. ” It was a very good year ” . Alleen Sinatra kan dat nummer zo gestalte geven. De ” bonvivant ” had natuurlijk zijn ups en downs, wat ook vooral met zijn relaties te doen had. Het laatste couplet geeft eigenlijk weer, de laatste fase van je leven, en het besef dat zelfs je striphelden niet ouder worden maar het al wel zijn.
” But now the days are short / I’m in the autumn of the year / And now I think of my life as vintage wine / From fine old kegs / From the brim to the dregs / It poured sweet and clear / It was a very good year “
En door gaan we weer. Einde bericht.
peterbake 