Summernight blues

Daar zaten ze. De avond was mooi, en lang, het was juni, en Tintin besefte dat ie Patrick jaren niet had gezien maar het leek alsof ze opnieuw 18 waren. Naast elkaar als vrienden van lang geleden, op creme kleurige geschilderde pallets, waar olijf kleurige kussens precies in de maat van de pallets op lagen. Ze staarden naar de wassende maan. Patrick vroeg zich hardop af hoe al die sterren zo konden schijnen. En de grootte er van. De helderheid in de duisternis. Ze zaten in de tuin. De pallets stonden tegen de schutting, ze keken zo over het gras tegen de andere schutting, over de bomen, het heelal het oneindige in.

De stilte schuurde niet. ” Soms moet alles stuk gaan en met die brokstukken zie je dan opeens het licht. ” Vervolgens nam Patrick weer een slok van de Mojito. ” Ik ben vredig dronken. ” voegde hij er aan toe. ” Je gaat niet meer rijden, ik breng je wel naar Muiderberg. “. Tintin zag het schijnsel van de smeulende BBQ. ” Ja, dat is okay maar ik ga nog niet naar huis. ” Dat was ook prima. Tintin had nog niet de behoefte om Patrick terug te brengen. Tintin keek opzij naar Patrick, zijn blonde krullen waren nat van het zweet, zijn doorleefde lijf was slank, zijn O benen lagen rustig op het kussen, aan zijn voeten Stan Smith adidasjes die lang geleden wit waren geweest, de broek was een rode worker, waarin Tintin hem kon uittekenen, hij vroeg zich af of ie die al had toen ie nog naar de middelbare school ging, en volgens hem was dat ook zo. Het andere handelsmerk van Patrick was het witte T shirt met diepe V hals. Van gewichtsproblemen had hij nooit last gehad. Tanig en pezen dat kwam bij Tintin op. En vooral donker bruin. Even keek ie op zijn mobiel. Bussum 27 graden.

” Als je alleen bent dan kan je eigenlijk niets slechts overkomen. Maar de weg die ik ingeslagen ben lijkt nergens naar toe te gaan.” Tintin dacht na, ” Als je maar op de weg blijft, Patrick. ” Patrick lachte, Tintin zag een ster vallen of misschien was het de wens van de gedachte. Hij liep over het gras en naar de keuken haalde twee Radler’s uit de koelkast. Hij gooide 1 blikje naar Patrick die hem makkelijk opving. Voordat Tintin weer ging zitten zag hij hoe Patrick de inhoud van het blikje door zijn keelgat liet gaan, om vervolgens het blikje te vermorzelen.

” Eigenlijk zijn we altijd bezig tegen onze gevoelens te strijden. Het lijkt wel het enige levenselixer wat je op de been houd. ” vervolgde Patrick. Tintin haakte af. Sneed het hout wat Patrick bazelde, hij had geen idee meer. Kinderen en dronken mensen. De langste dag van het jaar maakte hem melancholiek, en blij tegelijk. ” Hoe meer je kijkt, des te meer zie je ” hoorde Tintin naast zich, en dan ” Kan ik blijven slapen, of kan ik dat Eef niet aandoen ? ”

Nee, dat kon hij niet, de vorige sessie was Patrick blijven slapen, en had in zijn slaap overgegeven zonder het te merken. Eef had hem zonder klagen in de douche gezet en had in no time het bed verschoond. ” Is er ooit een begin geweest Tintin ? Geen gezicht, geen naam, en geen richting. ” Tintin stond op. Patrick probeerde het zelfde te doen. ” De Corona Blues Tintin ! ” stamelde Patrick. Tintin keek hem aan. ” Deal with it, Patrick. ” en ondersteunde hem naar de auto toe. ” Heb ik alles, denk je ? ” Tintin knikte, sleutels, telefoon, daarmee was ie ergens een uur of 4 in de middag ook mee binnengekomen Op de A1 hoorde Tintin gesnurk. Toen ie in Muiderberg aankwam gooide Patrick er nog een zin uit.

” Na een tijd leer je dat alles stopt Tintin. ” Tintin knikte; hij lachte aan dacht aan Johan Cruijff met de quote die hij nooit zou vergeten ” Als ik zou willen dat je het begreep, had ik het wel beter uitgelegd.” Dat dekte wel een beetje de lading van de avond.

Vrijdag de 13e

Christa liet het even bezinken. Het telefoontje van Tintin had haar toch wat ongerust gemaakt. Ze had toch 4 maanden geleden de rechtszaak tegen haar oud werkgever gewonnen Tot het eind van het jaar behoorde haar werkgever het salaris tot en met december 2020 over te maken. De werkgever behoorde tot een Engelse financieringsmaatschappij. De club die drie verschillende textiel ketens lees ook verschillende doelgroepen bediende, had gemeend om de drie inkoopgroepen tot 1 te formeren. Het was halfslachtig en knullig gegaan, en de identiteit van de drie verschillende winkelketels was onduidelijk en troebel geworden. Christa had daar haar hele duidelijke mening over geventileerd, en had haar verhaal uitstekend onderbouwd zoals Christa dat kon.

Vorige week stuurde haar advocaat een mail dat de rekening van zijn diensten nog openstond, de rekening was meer dan 90 dagen oud, en mocht het zo zijn dat FRB “groupe” de rekening niet zou betalen dan zou die gewoon als boomerang naar Christa gaan, ondanks het feit dat FRB ” groupe ” die zou moeten voldoen.

Maar de ” groupe ” moest nog wel even tot eind van dit jaar haar salaris netjes overmaken, en dus niet onderuit gaan, daarna de zondvloed . De berichten die Tintin haar vertelde, lagen in lijn met de onbetaalde rekening van de advocaat. Die van schuldeisers, waaronder leveranciers in Turkije en het verre oosten. Dat klonk niet echt als muziek in haar oren.

Ze zette thee voor zichzelf en probeerde zich te concentreren op de notulen van de VVE van haar flat die ze aan het uitwerken was. Het was vervelend werk maar ze had liever zelf de vinger aan de pols. Nog even een uurtje knallen dan was dat ook gepiept.

Vervolgens was er nog de boekhouding van haar vriend Ferdi die gedaan moest worden. Schoenendoos met alleen maar rekeningen, belasting aanslagen, ongeopende post. . Waarom Ferdi het niet voor elkaar kreeg zijn boekhouding in ieder geval een beetje te ordenen wist ze niet maar ze had dat opgegeven. Hij was het betere klusbedrijf, en alles wat papierwerk was, dat ging hem een stap te ver. Hij stelde zelfs de samenstelling van de schoenendoos tot het absurde uit tot Christa”s grote frustratie.

Hij had een klus, hij zou laat thuis komen. Christa liet een pizza Calzone bezorgen, en dronk er een witte wijn bij. Ze liet haar blik even gaan over de 10 000 stukjes puzzle en legde een paar stukjes aan.

Ze zuchtte even. Wat was er toch met haar gebeurd ? Waar was de Christa van het avontuur ? Waar was de Christa van de roeiwedstrijden ? Waar was de wereldburger Christa gebleven ? Waar waren de witte wijntjes, en waar waren de bars waar ze op de tafel danste ? Waar waren de foute vriendjes ? Waar was de Christa die dacht dat de wereld aan haar voeten lag ?

Adriaan de kater meldde zich. Christa zag hoe laat het was. Adriaan maakte duidelijk dat het etenstijd was. Ze zou de Felix brokjes voor hem klaar zetten. En daarna zou ze wat door de vacht van Adriaan krioelen, en keek naar NPO ’s ” first dates ” om braaf op Ferdi wachten, die om half 10 nog een apje naar haar stuurde dat ie nog een afzakkertje ging halen met zijn vrienden.. Ze opende haar tablet en bleef even hangen op de datum. Vrijdag de dertiende, Was dit nu een vrijdag de 13e ? Nee, besloot ze, ongeluk was er niet. Maar de wereld aan haar voeten ? Dat was niet echt gelukt. Een paar uur later sliep ze maar niet vast genoeg om het gestommel van Ferdi met de sleutel te horen. Ze herkende het en wist dat het nog wel een paar minuten zou duren voordat Ferdi binnen zou komen.

Bruinkool

De zon was er. Het zonlicht vertroebeld . Een oranje bol. . De lucht van bruinkool snoof ie op. Het balkon waar ie opstond een litteken van de steriele woningbouw van wat toen nog Oost – Duitsland was. Tintin dacht aan Checkpoint Charlie toen nog de bakermat van angst spanning, hoop, vrijheid of juist niet. Gek hoe snel je dat terug kon brengen. Een frame van een schilderij, inclusief de trabant, de brokkelende muur, de waardeloze Oost Duitse Mark. Het altijd beklemmende gevoel dat je misschien niet terug kon komen ondanks de brief van je Oost Duitse klant, met 26 stempels, en bij je een telefoonnummer dat je kunt bellen mocht je problemen krijgen 24/7. Ruilhandel via een organisatie in Amstelveen die de contacten hadden. De zucht van verlichting als je na een week Oost Duitsland weer veilig aan de goede kant van Checkpoint Charlie was gearriveerd.

Waarom Tintin daaraan dacht kon ie zelf niet terugbrengen. Hij had de documentaire over Tchernobyl gezien op HBO. De absoluut krankzinnige reconstructie van de ramp op 26 april 1986. De combinatie van het onder de pet houden. De wetenschapper met het pragmatische partji bestuur. Het fragile licht, de explosies, de kansloze brandweermannen. De treurige setting, de onschuldige soldaten, de batterij van fouten. In Zweden werd een paar dagen later de alarmerende straling opgemeten. De WHO liet weten dat er geen gevaar bestond. Ironisch dat nu Tsjernobyl een skala van natuur is, waar bedreigde diersoorten weer zijn terug gekomen, let wel, zonder tussenkomst van de mens. Een stalen koepel is gebouwd om de uitgebrande centrale.

Nog steeds is de straling gevaarlijk.

De WHO actueler nu dan ooit te voren om hele andere redenen. Corona. Trump die de betalingen stopt omdat hij van mening is dat die organisatie tekort schiet. En schieten dat kan Trump, vooral in zijn eigen voet. Ik kijk met open mond naar de beelden die CNN uitbraakt. Richard Brooks 27 jaar wordt door een agent kansloos in zijn rug geschoten. Het ” black lives matter ” had de agent blijkbaar nog niet meegekregen, de ezel stoot zich maar weer eens aan dezelfde steen.

Ik zap en zie hoe Micheal Barnier de beeldbuis vult. Ik was hem even vergeten. Maar het Brexit dossier is er natuurlijk ook nog. De Engelsen willen niet vertragen. Barnier vraagt zich namens de EU af ” hoe dan ” want het blijft stil aan de overkant waar Churchill als standbeeld moet beschermd worden. De staatsman die Engeland door de tweede oorlog bij de hand nam. De held van Boris Johnson, die tot zijn ontsteltenis ziet hoe een groep Engelsen daar de Hitlergroet brengt. Boris de oude ziel met echte baby in een omgekeerde wereld

. De cirkel is rond, in China zijn wat Corona snijplankjes gebruikt op de grootste voedsel markt van Bejing. Snel even 200 000 mensen isoleren, laat dat maar aan de Chinezen over. En de beurzen zullen ongetwijfeld direct reageren.

Tintin denkt terug aan die juni avond in Oost- Duitsland. De zon als oranje bal, de bruinkool, vervuilend, in een door bestraling vervuilde lucht. Het ongemakkelijke gevoel, en nu vraagt ie zich af hoeveel beter het erop geworden is. Hij is meestal toch van glas half vol, en troost zich met de gedachte dat ze in de 80er jaren wat makkelijker de boel onder de pet konden houden. Een drogreden, en proeft nog de foute smaak van de ” Sinalco ” de Oost Duitse variant van Coca Cola.

Proost dan maar !

Achteruit rijden met Julia

Eef ziet er scherp en fit uit. Skinny jeans om haar welgevormde lange benen, zwarte half hoge laarsjes met beschaafde hak, een zwart katoenen truitje ( ” voor als ik ga zweten, want ik moet naar een nieuw magazijn wat voorraad halen ” ) had ze me uitgelegd, haar gezicht bruin gebrand ( ” niet te erg toch ? ” ), ze eet rechts gedraaide yoghurt met granola ( ” zoveel gezonder dan cruesli en muesli, dat zou jij ook moeten doen ! ” ) en haar gezicht staat even zorgelijk. ” Zou jij me voor me uit kunnen rijden naar de Osloweg in Muiden, ik weet de weg niet. ” Tintin knikt, geen probleem. Hij zou kunnen zeggen, dan schakel je toch Google maps in, maar hij weet dat ze haar oude Tom Tom nog meer vertrouwd, maar die schijnt wel eens G 4 paal te missen, en heeft dan geen bereik, lees paniek en dat verdient ze niet op deze mooie ochtend. Die paniek lijkt nu wat minder maar Eef ’s gezicht staat toch strak van de spanning. ” Misschien moet ik op dat industrieterrein wel achteruit rijden of in parkeren. ” Haar stem wat dun en staccato.

Eef had wel eens bekend dat wanneer ze verkeerd voor de benzine pomp stond ( benzine dop aan andere kant, dat werk ) en dan nonchalant maar doorreed en hoopte dat ze de volgende pomp nog kon bereiken. Eef reed pittig, nog nooit had Tintin zich onveilig gevoeld bij haar in de auto. Maar Eef ging nooit met de auto Amsterdam in, ze kreeg al klotsende oksels bij het idee dat ze op de Gracht zou moeten parkeren.

Ze weet ook alleen het hoog nodige. Hoe je de radio voorkeur zenders kan instellen? Ze heeft geen idee en wil het ook niet weten. De auto rit duurt een kwartiertje. Tintin zorgt dat ze makkelijk kan volgen en bij stoplichten als die op oranje gaan, laat hij het gas los.Het industrieterrein is groot opgezet. Tintin weet dat Eef extra vroeg is weggegaan zodat de collega’s haar niet zouden zien schutteren. Het zal niet nodig zijn vermoed Tintin. Ze zwaait snel, dankbaar en gehaast en hij zwaait terug, en staart nog even hoe ze naar de ingang rijd.

Hij is ontroerd. Op de Radio herkent hij Tori Amos :” Professional widow” , das een tijd geleden denkt ie 20 jaar ? Hij hoorde het gisteren nog terug in de serie White Lines dat zich afspeelt op Ibiza, was het niet gemixt door Arman van Helden ? En hij glimlachte, hij had er met Eef op gedanst, toen had ze een wit katoenen jurkje aan met boothals, en open schoenen met een immens hoge hakken ( waar ze nu niet meer op vooruit zou kunnen lopen ), hij herinnert zich de oranje gelakte nagels van toen, en hoe ze onschuldig een Fanta Lemon dronken, dat was er toen nog niet in Nederland.

Hij gooit het volume wat omhoog. Lady Macbeth, zo voelde schrijfster Tori zich, een wir war van kreten woorden dubbelzinnig of niet. Tintin glimlachte, hij dacht aan Romeo en Julla, en even zag hij hoe Julia haar auto messcherp in parkeerde op een overvolle Prinsengracht.

Natte tosti

Het is zo’n zondag. Regen, de sportschool is ” corona ” gesloten, om te fietsen ben je een watje want je bent natuurlijk goedwillende mooi weer fietser, tennissen doe je morgenavond al, en Tintin  kijkt hoe Eef zich in witte badjas ( of wat daarvoor moet doorgaan ) nog koffie  klaar maakt, en croissants uit de oven haalt. Eef”s  ” quilty ” pleasure, verse croissants met roomboter en  jam,  begin dan niet over het aantal calorieën want dan word de zondag start een valse en dat wil je niet. Tintin  doet nog een ronde ” Clooney ” koffie mee. Die momenten zijn goud.

 

We keuvelen over Netflix series, en wat het toch is met Spanje. We zitten na ” the Pier ” ,  ” La Casa de Papel ”  ” Toy Boy ”  nu   in ” White Lines “.

Is de golf van Scandinavië over ?  Die series zijn ook allemaal fijn beschreven, maar er is geen licht, het blijft somber.  ” Ze lachen bijna niet, en ze maken zelfs ” rustig ” ruzie. ” The Pier ”  is onwerkelijk maar toch zo dichtbij, er wordt geschreeuwd, gelachen en gehuild, zonder de rem er op. En er is licht. Met de zon en de zee is alles mooier, ook drama ! ”

Tintin denkt na over Eef’s woorden en ziet hoe Eef van haar croissant geniet. De Spanjaarden lijken liberaler dan ooit tevoren. Tenminste in de series. Zoals de Fransen in het tijdperk van Catherine Deneuve, Jane Birkin, Michel Piccolli . De cafés waren altijd dichtbij, Parijs als episch centrum van vernieuwing, vrijheid, maar ook het ouderwetse macho gedrag.

” Je moet de groeten hebben van Marc. Ik zag hem bij de Appie. Hij is weg bij Carole wist je dat ? ”

Tintin wist dat niet, hij had het gezegd dat ie dat zou doen. Carole zou worden ingeruild voor een jonger exemplaar. Dezelfde leeftijd als Marc ’s oudste dochter, 27 jaar. Over ” macho”s ” gesproken. Marc was goed voor veel geld. En de 27 jarige juriste was hem tijdens een zakelijk conflict tegen gekomen. Cupido had Marc in het hart geraakt. Maar rekenen kon ie nog altijd. En Marc was voorzichtig hoe tegenstrijdig dat ook klonk. Tintin wist dat Marc in ieder geval geen tweede leg wilde. Daar voelde hij zich te oud voor en vond het voor het kind ook gewoon niet goed.

” Nee, Eef dat wist ik niet. ”  Eef nam een slok koffie.

” Marc heeft een nieuwe vriendin, en die is al 2 maanden zwanger. Ik heb foto “s gezien, het is een mooie juffrouw. Maar je weet wat ik van hem vind. ”

Dat wist Tintin, en hij was het niet altijd met haar eens maar dit keer was hij het.

” Je vindt hem een natte tosti. “

” We gaan tennissen ! “

Britt en ik hebben een baan afgehangen. Vroeger in het pré digitale tijdperk was dat altijd gedoe, het ging verkeerd, anderen verhingen de pasjes of het was niet duidelijk of het trainingsbaan, junioren baan of senioren baan was.

Nu heb je App van de club, en je regelt het  in een paar klikken. Maandagavond zes uur op baan 3. Lekker baantje, prima, clubhuis nog dicht natuurlijk maar druk zal het zijn dat is zeker.

Dat was het ook in de stad. Moederdag stress, rijen op 1,5 meter voor winkels als Rituals en Douglas. We deden de Mango aan, Britt kocht leuk zwart viscose rokje en toen met onze rackets naar Sport 2000,  Ze kennen ons, maar dat heeft meer te maken met Felix, die er elk seizoen een spoor van rackets laat bespannen.

Britt gaat voor nieuwe tennisschoenen, fleurige adidasjes, nieuwe ballen, een smiley demper voor Britt haar oude Babolat racket, het bespannen is over uurtje klaar, we lopen over de markt. Scoren een loempiaatje, zitten op een tafel van restaurant Mout wat officieel niet mag. Maar Corona lijkt verraderlijk ver weg. En de 1,5 meter blijkt een symbool als schaduw over de zon die hoog staat.

” Milkshake, daar heb ik zin in:” lacht Britt

Tuurlijk, eerst milkshake  en dan halen we de rackets. En maandag slaan we de eerste ballen tijdens de Corona crisis.

 

 

 

Ouderavond

” Het gaat toch goed met Jane, wat moeten we nou op een ouderavond Tintin, daar zitten die leraren toch ook niet op te wachten ?  ”  Eef zuchtte even. Het vooruitzicht om naar een ouderavond te gaan zag ze niet zitten.  Dochter Jane die 5 VWO deed ging goed, maar soms was Tintin pijnlijk zeurderig.  ” Nou ja, dat roepen we elk jaar, het is voor Jane toch gewoon ook een goed signaal om eens keer ons gezicht te laten zien ? ”  ” Ons gezicht ?  Misschien gewoon dat van jou. ”  bracht ze slim naar voren. ” Ohh dat is prima, dan ga ik wel. ”  zei Tintin bijna opgeruimd.  Hij richtte zich tot Jane die binnenkwam lopen.

” Ik ga naar de ouderavond Jane, met wie wil je dat ik ga praten ?  ”  Ze keek hem blij verbaasd aan.  ” Uhhhh, geen idee eigenlijk. Ik sta gewoon met alles goed hoor. Misschien met de mentor dan! Mevrouw de Vries zou ik doen dan. Ze heeft trouwens hele grote neusgaten. ” lachte ze.  Typisch Jane dacht ie, hoewel haar oudere zus daar ook een handje van had.  “Wanneer is die ouderavond eigenlijk. ” Jane dacht even na, over 2 weken precies ! Ik krijg dan nog de tijd door. ”

 

10 over 8 was de tijd die Tintin had doorgekregen. Helemaal goed kon hij daarna nog genieten van een ouderwets europacup avondje Ajax tegen Schalke. Het was mooi weer, en hij stapte fluitend op de fiets. Een prachtige lente avond. Het was een 20 minuten fietsen. Na een kwartier zette de wind op, hij moest harder trappen, lichtflitsen, hoppa, onweer en geen jas bij zich, en de hemel brak open.  Hij hapte even naar adem, binnen een paar minuten was ie  tot op zijn onderbroek nat.  Het Eemlandcollege kon ie al zien.  Hij fietste door, en was blij met de fietsenstalling die beschutting bood. Gek dat ze nergens licht hadden branden, het leek wel nacht, zo donker.  Hij rende door de slagregen tot de ingang. De deur bleek dicht, hij belde aan en zag de concierge.  ” Tintin, wat doe jij nu hier, en de regen heeft je aardig te pakken. ”  Tintin lachte als boer met kiespijn en zei dat ie voor de ouderavond kwam voor Jane. De concierge keek hem ongelovig aan. ” Jane is 5 VWO toch, dan is de ouderavond morgen. ”   En bedankt Jane dacht ie. Het goede humeur was verdwenen. Hij hoorde de slagregen op het dak van de fietsenstalling.

24 uur later staarde hij in de immense neusgaten van mevrouw de Vries die zich had afgevraagd waarom Tintin dit gesprek  had aangevraagd. Hij stamelde nog iets van interesse in zijn dochter. Maar mevrouw de Vries snoof met haar immense neusgaten de zuurstof uit de kamer, verstikkend. Tintin was er klaar mee, hij had buienradar gecheckt en wist dat het droog zou blijven.

” Hoe was het ?  ”   vroegen Eef en Jane in koor.

” Verhelderend maar verstikkend. Maar je had gelijk Eef, waarom ik in godsnaam een gesprek had aangevraagd, ik moest me verdedigen waarom ik interesse had in mijn eigen dochter. Maar het was gelukkig droog. ”

Jane en Eef keken elkaar samenzweerderig aan en keken hem aan met een blik van. Waar is het toch bij Tintin misgegaan ? Of niet ???

 

 

 

 

” Je wist het ” ( slot )

Het geroezemoes, het holle geluid, in een hoog art deco café, Tintin dacht na en schoof zijn stoel iets naar achteren. Hij had daar wat tijd voor. Met opzet dit werd geen fijn gesprek. Hij liet de feiten landen.

Leo had zelfmoord gepleegd. Hij had nooit een rijbewijs gehad, had de sleutels van Sinekes auto genomen en bij een onbeveiligde tussen Soest en Amsersfoort midden op de rails gezet. Okay Sineke had een automaat maar toch vond Tintin het knap dat hem dat zo gelukt was. Het nieuws was ingeslagen als een bom. Er was geen afscheidsbrief. Er was niets.

Ja, er was van alles natuurlijk. Een telefoon vol met filmpjes en contacten. Een crematie met een te volle aula zoveel onbekende bekenden voor Sineke en haar dochters. De vraagtekens van het waarom.

Sineke kwam aan lopen. Ze droeg een zwarte aangesnoerde katoenen twill broek, door een heldere witte  poplin blouse, daarop een zwarte blazer. Haar stijle donkerrode haar was mooi. Ze zag er goed uit. Zwarte platte schoenen met gespen. Het leek allemaal beetje 80 er jaren, Toen ze haar zonnebril af deed zag hij haar groene ogen die helder de wereld inkeken. Ze wilde witte wijn. Nam een slok. Het was 4 uur vrijdagmiddag.  Ze leek kleiner nu dan de 1m80 die ze was. Leo was langer.

” Tintin toen ik je 30 jaar geleden leerde kennen, hadden Leo en ik al verkering toch ? ”   ” Ja, dat klopt. ”  ” En wat vond je van ons als stel ?  ”  ” Een mooi ongecompliceerd stel . ”  ” Maar je had niets met Leo, het was niet je type. ” ” Nee, nul, nada, ik kreeg geen hoogte van hem, wat me irriteerde was altijd dat namedropping van bekende TV namen. Doodvermoeidend. ”  ” Eef  vertelde me dat je in het begin dacht dat ie “gay” was.”

Tintin knikte. Hij nam een slok van zijn San Pellegrino water.  ” Toen ik Leo zag als vader heb ik er verder nooit meer bij stil gestaan.  Leo was Leo en jullie leken gelukkig. ”

” Dacht ook dat we dat waren. Maar blijkbaar niet. Hij veranderde wel, toen de kinderen wat groter werden,  Stiller meer in zich zelf gekeerd. Heb hem weleens gevraagd of er iets was. Dan zweeg ie of begon over ander onderwerp. Ik wist het wachtwoord van zijn mobiel. Die heb ik na zijn dood ingekeken. De andere kant van hem.Hij nam sex filmpjes op van zijn vrienden. Ik moest het zien, het leek een andere gelukkige man, zoals ik hem nooit heb gekend.  Hij zei dat ie opnames had in Noord Frankrijk, bleek ie gewoon bij een vriend te zijn ingetrokken. Robèrt, ergens in Hoorn. Maar ze waren overal. De crematie leek wel een circus ! Sylvia had hem weleens betrapt in de stad. Maar ze vertelde me niets. Niemand vertelde me iets. Heel het Gooi wist het behalve ik, zijn vrouw. En ik weet niets van zijn reden. De klootzak laat me achter zonder iets te laten weten. En mijn vrienden zeiden ook niets. Weet je hoe bezopen je dan voelt ? ”

Tintin bestelde nog een keer hetzelfde. Sylvia zijn oudste dochter had haar vermoedens gehad. De groene ogen waren betraand nu. Hij zag opeens de kringen onder haar ogen.

” Weet je, ik praat eerst met jou, later deze week zie ik Eef. Heb jij een idee waarom ie zelfmoord heeft gepleegd ? ”

” Nee Sineke, echt ik heb geen idee. Alles wat ik zou zeggen zou speculatief zijn. En jij hebt die film al een tijd afgedraaid. Daar komt bij ik zag hem bijna nooit.”

Ze speelde nu met de ijsblokjes in de witte wijn.

” Maar wist je, ik bedoel had je niet gehoord van zijn dubbel leven zeg maar, wist je dat ?”

Nee was de gemakkelijkste weg geweest, dacht Tintin. En dan zou ie eigenlijk niet eens liegen. Maar hij hoorde zich zelf zeggen.  ” Ongeveer 10 jaar geleden, belde Leo met een voetbalvader die naast me stond. Er ontstond een woordenwisseling. Hij noemde hem een relnicht, iets was fout gegaan in een studio in Aalsmeer. Ik zei dat jij de beste vriendin van Eef was.  Hij had toen even gezwegen om daarna  te zeggen dat Leo een graag geziene gast was in homo clubs.  Jaren later ben ik Leo tegen gekomen op een station. Hij zag er slecht uit en was met Robèrt. Daar werd ik gewoon aan voorgesteld, Leo had een styling klus bij hem. ”

” Weet Eef dit ? ” en haar ogen keken hem doordringend aan.

” Nee, ik heb het voor mezelf gehouden. ”  Loog Tintin als echte Judas. Eef en ik hadden beide gevallen uitvoerig  doorgesproken. We hadden in onze wijsheid bedacht dat Sineke met die wetenschap niets zou opschieten. Unaniem, waren we geweest.

” Eef had het me verteld Tintin !  Daar ben ik zeker van. ” Tintin zweeg, 1 leugen was meer dan genoeg geweest.

” Wist je het ? ” ( deel 2 van 3)

Tintin ging niet vaak met de trein. Maar om de 4,5 mijl  race te lopen  in Groningen had Eef hem geadviseerd om de trein te nemen.  Het was vroeg maar dat moest ook wel, ze zouden starten om 11.30. Het was koud en vroeg, rond een uur of 8 en hij stond op het perron in Hilversum op de trein te wachten die hem naar Groningen zou brengen.  ”  Heeeeeeeeeeey, Tintin. ” Hij keek op en herkende Leo. Hij zag er uit alsof hij niet geslapen had. Hij droeg een te korte jeans met blote voeten in zijn dure Bommeltjes. Hij had roze handschoenen aan, een bruine leren jas die hij los droeg, een verwassen jeans hemd was zichtbaar, de jas hing  tot over zijn knieën, om zijn nek hing een onbestemde acryl shawl in een vieze kleur fuchsia.  Zijn haar was grijs,  ” Mag ik je voorstellen aan Robèèrt. Ik doe de styling van zijn ” life style ” winkel in Hoorn. Je weet Tintin dat ik daar echt zoveel gevoel voor heb. Ik was die beunhazerij bij de NOB zo zat. Echt natuurlijk met Hanneke Groenteman kon ik zo goed, maar publiek managen, echt daar ben ik te oud voor, dus Robèèrt heeft meer winkels die ga ik allemaal re – stylen, ik zie het hélemaal zitten.  Ik zag die lieve Eef nog in haar winkel, misschien kan ik daar ook wel styling tips géven. ”

Robèèrt zag er uit als de vrouwelijke uitvoering van Alain Delon.

 

Hij schudde Tintin verveeld de hand en keek de andere kant op. Tintin zag zijn intercity binnenlopen. Hij hoopte echt dat Groningen niet hun bestemming zou zijn, en dat was het gelukkig ook niet. ” Ik moet mijn trein halen, jongens, goede reis en fijne dag. ”

Wat overbluft ging Tintin zitten. Dit was een andere Leo. Had ie wat gemist ? Het was te vroeg om Eef te bellen, Eef uit haar slaap halen is niet iets waarmee je punten scoort. Leo deed anders, praatte anders, bewoog anders dan dat ie gewend was. Misschien had ie wat gemist. Hij miste meestal wat of Eef zei :  ” Je bent te naïef ”

Hij stuurde een app naar Eef.  ” Groeten van Leo, wilde je winkel wel stylen, zijn Leo en Sineke nog samen.? ”  Hij dacht aan Leo. Hoe hij en  Sineke hem aanschoten of Tintin misschien een financieël adviseur wist. Leo werd gedwongen door zijn werkgever om ZZP er te worden.  Tintin wist er 1. Maar Leo kon nauwelijks de inlichtingen geven die de man nodig had. Hij had zelfs geen idee wat zijn salaris was.  Sineke zuchtte; zij vlechtte het haar van haar jongste dochter,  drie kinderen waren er.

Hij was achter Zwolle. Een verlopen Gianni Versace, daarop had ie geleken. Vooruit hij matste Leo.  Hij hoorde zijn telefoon trillen.  ” oooh Leo, ja die heeft dat mij ook al gevraagd maar kan beter zelf mijn winkel stylen. Ja natuurlijk zijn Sineke en Leo nog bij elkaar, succes met de  4,5 mijl in Groningen ! ”

Dat kon hij gebruiken. De training was verre van ideaal geweest, zeg maar.

( wordt vervolgd )

” Wist je het ?” ( deel 1 van 3)

Hij zuchtte en dacht na. Het was lang geleden wanneer hij  voor de 1e  keer dat  gerucht  hoorde. Op een zaterdag toen zijn zoon voetbalde.  F jes waren het nog, onder 10 heet dat tegenwoordig maar dat wist ie niet zeker.  Zijn zoon speelde in de  F 2 dat wist ie nog. De vaders  stonden er gezellig met bekertjes koffie. Het genot na een week keihard werken en dan was er zaterdag ochtend, meestal een obscuur  tijdstip wanneer je je hond nog niet had uitgelaten.  De douw nog op het pure gras.

De mobiel van vader Ronald ging af. Ronald was eigenaar van een tv productie bedrijf. Niet dat Tintin daar iets van begreep. Het gesprek liep niet goed. ” Maar beste Leo, ik zeg je nu al drie keer dat je moet wachten tot ik er ben. Tot die tijd doe niets. Dat is toch verdomme niet zo moeilijk Leo ???  ” Ronald liep weg van ons, andere vaders, en bleef nog een kwartier schreeuwen tegen Leo, het was hem ontgaan dat zijn 10 jarige zoon met rechts onbarmhartig een wonderschoon doelpunt had gemaakt.

Toen Tintin met een ronde koffie terug kwam, stond Ronald nog na te dieselen. ” Mis ik  het doelpunt van Kees omdat relnicht Leo me niet begrijpt”

Tintin geeft Ronald het laatste bekertje koffie.  ” Bedoel je met Leo, Leo Dekker ?  ”

Ronald kijkt verbaasd op. ” Je kent Leo ?  ” ” Ja, ik ken hem, zijn vrouw is namelijk de beste vriendin van Eef. ”

Ronald keek Tintin onderzoekend aan. Hij nam een slok van zijn koffie. Liet een stilte vallen. De zon werd sterker. Hij zuchtte  en sprak bedachtzaam ” Geloof me Tintin, Leo is bekend in elke gay bar die je maar bedenken kunt in het Gooi, en waarschijnlijk ver er buiten. ”   Er werd afgetrapt voor de 2e helft.

( wordt vervolgd )