“We were all delighted to see Roger back in Paris, where he played three high-level matches. We wish him all the best for the rest of the season.”
Dat is de officiële versie van het persbericht van Roland Garros over het terugtrekken van de oudste deelnemer ( 39 jaar ) die ooit doordrong tot de vierde ronde. Ik sidderde gewoon die zaterdagavond waar Roger Federer de avond partij speelde tegen de 27 jarige Dominic Koepfer uit Duitsland. De avond partij die pas om 2100 uur begint. Door de licht installatie op het Philippe Chartrier kan die investering natuurlijk terug verdiend worden door de grote TV netwerken die ” live “kunnen meegenieten van de avond partijen die voor hun ochtend of middag partijen zijn. Maar door ” Corona ” en de nog geldende avondklok, is de avond sessie zonder publiek. Sfeerloos maar wel kassa zoiets .
En zo zou het zomaar eens kunnen zijn dat Roger Federer zijn laatste Franse grand slam partij heeft gespeeld zonder publiek tegen een ongeleid projectiel waar geen touw aan vast te knopen was wat betreft zijn keuzes en houding op de baan.
Dominic Koepfer sloeg de meest verrassende winners op de gekste momenten en wisselde dit af met een batterij van fouten. Misschien dat Roger Federer daarom zo matig speelde, terwijl hij eigenlijk heel eenvoudig eerste ronde partij tegen Istomin won en schitterde tegen Mario Cillic om zo de vierde ronde te bereiken
Het betekende dat ie tegen de 9e geplaatste Mario Berrettini zou spelen. De Italianen die deze editie zoveel indruk maken waarvan Berrettini een exponent is. Persoonlijk denk ik dat Roger Federer het niet had gered maar dat is een aanname want ik dacht ook dat Federer het niet zou redden tegen Mario Cillic.
We zullen het nooit weten. Wel weet ik dat ik teleurgesteld was in Federer. Je begint niet aan een toernooi waarvan je weet dat je het eigenlijk niet zult afmaken. Maar Roger Federer heeft een andere belevingswereld en een andere agenda dan ik, want hij gaat met een noodgang naar Halle Duitsland wat zo’n beetje zijn achtertuin van het gras is. Daar kan ie de gras lucht opsnuiven lees minuten maken om vervolgens zijn missie ” License to kill ” licentie te verzilveren op het heilige gras van Wimbledon .
Want dat is zijn missie of ik dat nu leuk vind of niet. Nou ja, weekdier als ik ben hoop ik dat het hem gaat lukken. Het blijft bijzonder dat je op 39 jarige leeftijd Roland Garros kan gebruiken als training partijtjes voor je ultieme doel. Dan ben je een hele grote, zo niet de allergrootste. Dat ik het waardeloos vind dat ie halverwege uit een toernooi stapt, daar heeft Roger geen boodschap aan, en waarom zou hij ook !
” Het was niet helemaal eerlijk van me. Mijn moeder heeft me tweetalig opgevoed. Nederlands en Frans, ik verstond het Nederlands goed, sprak het minder. Ik deed het voorkomen of ik alleen Engels verstond. Wat me opviel is dat er niet geroddeld werd. De groep was hecht en direct. Die avond met ” ladies night ” waren we al de hele dag samen geweest. Saskia, Eef en ik bezochten Grasse om te zien en leren, en ruiken. We waren wat lamlendig, vervelend, Eef had haar uitstapje met teveel drank en Gaël beleefd, maar na Grasse zaten we snel aan een bar, rosé, lacherig, Eef noemde het broeierig. Saskia, altijd sportief wilde nog het water in. En al een beetje aangeschoten gingen we alle drie het water in. Het was gewoon puberaal. Maar voor mij was het menens. Ik was smoor verliefd op Eef. Natuurlijk ik had ook gezoend met Friso, maar Eef was het. Ik was maar klein beetje bi, en Eef was hetero, maar laat ik het zo zeggen getriggerd. Het werd echt een heftige nacht, ik had nog nooit zoiets gevoeld en het was geweldig. Eigenlijk wilde ik nooit meer iets anders. Maar voor Eef lag dat anders dat begreep ik ook maar de pijn was er niet minder om.. We hadden besloten wat er die nacht gebeurde voor ons te houden, Saskia was daar ook heel stellig in Uit frustratie schoot ik nog meer plaatjes, Bart werd ziedend, want hij werd er knettergek van. Wat je wat ik zo gek vond Tintin ? ”
Ze nam een hap van haar geitenkaas salade, en nam een slok van haar witte wijn. Ze zaten op een pittoresk afgesloten plein, waar centraal een immense eikenboom stond met de tafeltjes om die reuzenboom heen.
Tintin dacht na. ” Ik denk dat niemand vroeg, zo van ; stuur ons de foto ‘s, zelfs Eef niet. ”
Carolien knikte : ” Precies, niemand ! Ik was woest, gefrustreerd natuurlijk, ik hoorde niets van Eef, had een voorzichtig kaartje gestuurd maar er kwam niets, het was of de vakantie nooit was geweest. En ik schilderde. Eerst in Nice, daarna in New York. Het werd een fobie Alles moest er uit. Ik had een serie van foto s gemaakt toen Eef in Saint Tropez aan het strand lag. En die serie had ik allemaal geschilderd. Ik hoorde niets van haar, dus fuck Eef, ik gebruik gewoon haar naam. ”
Ze nam nu een paar happen achter elkaar. Ze keek Tintin weer onderzoekend aan.
” Maar je moet gedacht hebben want die serie was je doorbraak, en dat vertelde je ook in elk interview. Dit gaat niet lang duren. Misschien heb je dat ook gehoopt, of was het de wens van gedachte “. Le beau roman ” was voor jou een nachtmerrie. ”
” Klopt het was eigenlijk de schreeuw van onmacht. Heel eerlijk had ik gedacht dat ijdeltuit Friso zich zou melden. Voorzichtig had ik met hem contact opgenomen. Maar hij had een nieuwe vriendin, druk met zijn rechten studie blablabalbla. Flikker toch op man dacht ik “
Tintin lachte, voelde met haar mee. Tintin bestelde nog een fles wijn. En Eef vervolgde haar relaas.
” Ik had de doeken hoog ingezet en ze zulke eenvoudige titels gegeven, zoals Bart in Volkswagen, Friso for the mirror, Saskia surfing, en Eef with Gaël bijvoorbeeld. Maar blijkbaar waren de doeken die ik maakte van Eef, dieper, meer contrast, felheid, gevaarlijker, er zat alles in. Ik werd er gelukkig van. Tijd heelt alle wonden. Ik kon weer verliefd worden en mijn nieuwe vriendin wilde dat ik Eef zeg maar uit mijn systeem zette. Dat ging met horten en stoten maar het lukte. Ze was van de commercie en zakelijk en nu ook privé klopte het. ”
Ze nam een slok van haar wijn.
” Over je verzoek heb ik heel goed nagedacht. Maar heb eerst een vraag . Weet Eef dat je hier bent ? ”
” Nee, ik wil haar verrassen. ”
” Dus je wist dit al een tijdje ? ”
” Nee, toen ik dat interview had gehoord ergens op Antenne 2 en je Eef noemde, toen besefte ik dat jij de Carolien was van die vakantie.. Google maakt het leven doorzichtig en eenvoudig, na enig speurwerk vond ik je galerie hier, dat was gisteren toen ik je belde ”
Carolien liet dat bezinken. ” Je bent een bijzondere man Tintin. Hier is mijn voorstel. En het is het enige voorstel dat ik accepteer. Ja, je krijgt een doek van me, het is al ingepakt,, en komt uit de reeks Eef @ the beach @ Saint Tropez. Ik weet je wil er voor betalen maar dat wil ik niet. Het doek mag niet verkocht worden daar ben jij verantwoordelijk voor. Er ligt een contract wat je moet tekenen. Ik wil graag het rekening nummer van Eef, dat ga je me appen. Ik maak geld over aan Eef voor zeg maar voor haar model fee. Het geld staat morgen op haar rekening. Daarnaast wil ik dat je actuele foto van haar meestuurt. Ik ben benieuwd hoe ze is opgedroogd en daarna kan het alleen maar klaar voor me zijn als ik zeker weet dat ze geen contact met me zoekt. Misschien dat ze dat gaat denken, nu moet ik wat. Ze moet juist niet. Niets nada, rien, nothing. Dus geen contact geen bedankje niets !
Tintin bestelde koffie, betaalde de rekening stuurde de app, met een foto van Eef voor de vuurtorren van Vlieland en keek hoe Carolien reageerde. Ze hield haar hand voor haar mond, en stille tranen liepen over haar wangen.
” Tintin, het is goed, ik wil hier graag nog even zitten. In mijn galerie is Eva nu, die doet de formaliteiten, Eef is geen nachtmerrie, het is een belle histoire,”
” Thanks Carolien, ik zorg ervoor, je hebt een deal. Ik neem aan dat ik Eef mag vertellen wat je impact op haar geweest is. ”
Ze zweeg en knikte, haar mascara was doorgelopen zag Tintin en hij liep terug naar de Galerie, tekende het contract, nam de houten kist mee waarin het doek zat. Hij had gedacht dat hij blij zou zijn. Ongemakkelijk voelde het en wat zei Carolien ook al weer, dat hij bijzonder was, dat was hij niet, de gebeurtenis wel.
” Weet U iets over leren schilderen Tintin ? ” ” Nee, ik weet wat ik mooi vind dat is het enige. ” Tintin nam een slok van zijn koffie. Hij was onder de indruk van deze kunstenares. Sereen, ze oogde lang, ze droeg een gebleekt wijdvallend jeans hemd, een regular fit jeans in cotton lycra, open roest kleurige espadrilles, het half lange donkerblonde haar schoot alle kanten op maar werd in het gareel gebracht door een haarband ook roestkleurig zoals haar espadrilles. Haar ogen waren heel erg blauw, Ze observeerde zoals Tintin haar observeerde. Ze was bruin. Op de houten tafel stonden vazen met tulpen. De muren van de galerie waren licht geel, de vloer was van onafgewerkt hout. De ruimte was hoog, ornamenten, Uit de Bose speakers herkende hij Porcelain van Moby.. Ze haalde meer ( gelukkig Clooney koffie ) in voorverwarmde kopjes. Het was vrijdag ochtend, ergens in het centrum van Düsseldorf. Buiten was het groenerig en rustig, beetje Oisterwijk centrum. Die sfeer ademde het. ” U praat goed Nederlands ! ” sprak Tintin.
” Ja, ik heb jaren een Nederlandse vriendin gehad. We woonden in Laren Gelderland. Ze was Nederlandse ik had haar ontmoet.in New York waar ik op 19 jarige leeftijd naar toe ging.. Ik schilderde altijd met onderbuik gevoel. Wat mijn hart me in gaf. De eerste weken van mijn opleiding in New York werd mijn werk er altijd als voorbeeld uit gehaald. En ik schilderde haar, Eef. Van foto’s die ik had geschoten, honderden, echt, maar niet alleen van haar maar ook van haar vrienden, Bart, Friso, en Saskia. Maar om te leren schilderen krijg je opdrachten. Diepte, dimensie, verhoudingen, ik moest er bij gaan nadenken. Ik moest abstract leren, appels, bloemen, huizen, kastelen, handen, borsten alles. Mijn werk was nooit meer voorbeeld. Ik ging met lood in mijn schoenen naar de opleiding. Het was een ramp. Ik ging van de opleiding af en ik schilderde van de foto ’s en idealiseerde die twee weken die echt misschien gewoon suf waren maar heb me nog nooit zo ” thuis ” gevoeld in het huis, als toen. Dus heb ik van al die doeken een expositie gehouden en het liep als een trein. Ik vond mijn mezelf terug. Alles ging beter en wist hoe en wat ik zou doen. “
Ze zweeg even, en keek hem onderzoekend aan. Tintin herkende het thema van ” The falcon and the snowman ” the Pat Metheny Group samen met David Bowie dat op de achtergrond kabbelde.
” U kent Eef volgens mij, en ik wist dat deze dag een keer zou komen, wat bent U van haar ? ”
” Een vriend ” ” Een goede vriend volgens mij. ” Tintin knikte. Ze lachte hard, ” U lijkt niet op Gaël, in niets, U kent het verhaal. ? ” Tintin lachte mee. ” Ja, mooie typische Franse jeugdliefde, ” une belle histoire ” . noemt ze het.”
” Heeft U tijd, Tintin, ik gooi de Galerie dicht en we gaan op een terras lunchen, het is te mooi weer om binnen te blijven. Ik ben bang voor deze dag geweest, maar het valt me honderd procent mee. ” Ze lachte en keek hem aan en wachtte op zijn antwoord. Hij knikte,
Beetje kater, beetje verward, beetje opgewonden, beetje verdrietig, beetje blij. Eef lag bij te tanken op een strand bij Saint Tropez. Beetje, ” the day after the night before ” . Ze was topless en droeg een turquoise vlinder bikini broekje. Haar linker been opgetrokken, het bedje had ze in de zit stand gezet en had de zonnebril op, het maskeerde de kringen onder haar ogen .Ze herkende het klikken van de camera van Caroline, ze nam wat foto ‘s.. Ze zag hoe Saskia terug kwam uit het water. Ook Saskia werd bruiner. ” En ? Heeft Gaël de pleiterik gemaakt ? ” ” Ja, hij moest naar Orleans. ” antwoordde Fee. Zou dat ook de waarheid zijn ? Nou ja, het was ” une belle histoire ” bedacht ze. Michel Fugain kon het mooi vertellen. ” Un beau roman ” , of een ” une romance d’aujourd’hui ” dat klinkt veel sympathieker dan ” One night stand ”
Le beau roman
” Vanavond doen we ” ladies night ” gewoon drankje en hapje in het appartement okay ? De mannen zijn in de war van langbenige blonde Zweedse dames, en gaan weer uit naar die club in Nice. En als het gaat zoals gisteren met de drank en het geld ben ik snel failliet ” lachte Saskia. En ze had gelijk. Ze waren iets over de helft van de week maar de bodem van haar budget was in zicht. En de Hema stond niet bekend als een gulle werkgever. Het was haar opgevallen hoe makkelijk Bart en Friso geld uitgaven en over Carolien maar niet te spreken. Carolien boeide haar, ze leek zoveel verder dan Saskia en haar zelf. Carolien had dezelfde lengte als Eef Ze had donkerblond onbestemd stug haar wat ze ” choux route ” ( zuurkool ) noemde. Ze was wat lomper dan Eef, maar de verhoudingen klopten. En waarom dacht ze daaraan ? Broeierig was het, en vreemd, maar nieuwsgierigheid leek het te winnen deze vakantie.
Saint Tropez Beach
Bart kwam natuurlijk terug met eten. Eef moest er niet aan denken. ” Eef, als je volgende keer opnieuw met een Julien Clerc mee gaat, laat het dan even weten, ik heb wel aan die oude van je beloofd dat ik je veilig terugbreng. ” Hij heeft een punt dacht Eef, en ze knikte, en Bart had eigenlijk gelijk met Julien Clerc, daar leek ie best wel op. Bart had een wit T shirt aan. Hij was zo rood als een kreeft. ” En Djezus Carolien, could you just stop for one minute stop with that camera, it makes me crazy ” Daar had Bart nog een punt. ” Bart, we gaan morgen naar Grasse en gaan tegen uur of 11 weg, we gaan met Carolien ’s auto, het gaat bij jou en Friso toch laat worden, ook kijk daar hebben we onze Casanova. ” In de verte doemde op Friso op met een schoonheid die Annefrieda uit Boras bleek te zijn.
Grasse daar werd parfum gemaakt wist Eef. En leuk, het leek haar fantastisch. Haar ogen werden zwaar. Moe en tevreden viel ze kansloos in slaap en hoorde ver weg het klikken van de camera. .
Over de reis deden ze twee dagen. Het weer was zomers en bloedheet. De Bowie tapes van Bart maakten overuren afgewisseld met de Blue Note tapes van Fiso. Saskia had ook tapes meegenomen maar daar werd om gelachen en Bart weigerde ze eerst te draaien maar ergens achter Lyon schalde opeens Michel Fugain door de Volkswagen, en leek een “belle romance ” om de hoek. Bart werd zenuwachtig van het vele olie gebruik maar liet dat verder niet merken. Wel was ie opgelucht toen ze het appartement dat lag in de hoofstraat van Nice bereikten.
Friso ’s ouders hadden goede vrienden daar wonen die waren zelf 2 maanden op vakantie met een camper door Amerika, en dochter Carolien zou op het huis passen en nee, het was geen probleem dat Friso met zijn vrienden langs kwam.
Friso was de dromerige ” mooiboy ” , zo zagen Saskia en Eef het. De mannelijke metro man ( alleen had daar nog niemand van gehoord ) die s ‘ochtends nog langer bezig was dan Eef en Saskia bij elkaar. Eef keek haar ogen uit. Hij had wel wat weg van Bryan Ferry maar de gezondere versie. ” Djezus Friso, wat zit je nu toch elke keer voor die spiegel te Henken ???? Ik ga wel met Fee croissantjes halen en maak ontbijt . ” knalde praktische hongerige Bart er uit .
Carolien was Francaise en dat was verdomd makkelijk, ze kende de weg, had ook een oude Renault 16 tot haar beschikking, Fee was zielsgelukkig, mega relaxed maar ze was ook van ” doen ” en Carolien wilde ook doen. Saskia was meer van het sporten, s ochtends langs het strand uurtje joggen, overdag op de surfplank. Bart was van praktisch maar hij had constant honger, en dorst, en keek ongeneerd naar alles wat vrouw was. Het was vooral Eef die hem lachend corrigeerde. De hormonen gierden door Nice.
Het Engels van Carolien leek op dat van inspector Clouseau maar Eef vond dat ” schattig ” , ook kon Eef genieten van haar verhalen. Ze had een soort kunst academie gedaan, en schilderen was haar specialiteit. De opleiding was in London geweest. En nu wilde ze haar eigen galerie. Fotografie was haar hobby en ze had toestemming gevraagd aan iedereen of het goed was dat ze foto’s maakte . Met Friso filosofeerde over wat voor shots ze moest nemen, of ging het over merken als Canon, of iets als Pentax. Eef liet het gaan, vaak hoorde ze het geklik en besefte dat er weer foto s werden geschoten.
Mooi dacht Eef, dat je op je 19e al die plannen kon hebben, wat zou zij gaan doen ? Ingewikkeld dacht ze, nu niet, het is heet ik ga zwemmen. ( wordt vervolgd )
Toen Eef klaar was met de middelbare school en zich rijk voelde met haar diploma was er een vakantie geboekt met haar vaste vrienden groep. 19 was ze, papa en mama waren niet blij met het idee want tussen die vier vrienden waren 2 vrijbuiters van het mannelijke geslacht die in hun beleving een bedenkelijke reputatie hadden.
Eef was de middelste van drie dochters en de oudste had al het ijs gebroken met betrekking tot laat thuis komen, weekendjes wegblijven, en haar ouders waren er wel klaar mee dus lieten ze de teugels wat vieren en volledig overrompeld dat ze mocht gaan van haar ouders checkte ze haar bij elkaar gespaarde guldens die ze had verdiend bij de Hema en hoopte dat het genoeg zou zijn.
” Hell yeah ” dat gevoel, een paar ” workers ” mee, 7 verschillende bikini s, veel felle kleuren T shirts, rokjes zo kort mogelijk, samen gekocht met Saskia waarmee ze lief en leed deelde en vice versa. Saskia had blond kort haar, was 1 meter 65, gespierd, maar toch vrouwelijk, haar huid wit, en ze werd moeilijk bruin, ze was beschouwend, als ze sprak, was het duidelijk. Soms kon ze uit de hoek komen als een bootwerker.
Bert haalde Eef op. Zijn rode korte haar stijle haar was goed gekapt. Hij droeg een kobalt blauwe worker, witte cowboy laarzen ( die Eef afschuwelijk en ordinair vond, en niet de juiste keuze voor ouderbezoek), Hij was wat gedrongen maar Eef wist ; zo sterk als een beer en nergens bang voor. Ze zag dat haar vader zijn laarzen met afschuw bekeek.
” We zullen goed voor Eef zorgen. ” zei Bert plechtig, en hij meende het. Haar vader bekeek de oude VW bus. Bert was hem voor. ” Net terug van onderhouds beurt. Rijd als een zonnetje ” Zijn gezicht was ernstig. Hij zei er niet bij dat ze blij zouden zijn als ie Zuid Frankrijk heen en terug zou halen daarna ging ie naar de sloop. Eef nam zo snel mogelijk afscheid van haar ouders smeet haar bagage in de auto. Nu nog Friso en Saskia halen en dan Zuid Frankrijk. ” Here we come !!! ”
Het is 19 mei 2021. Als in terug van de sportschool. Alles bij het oude, maar je moet weer reserveren, dat kan per app. De ” sportivity “app. Een uur kon ik boeken. Op het ” hele ” uur. Het zoveelste wachtwoord. Alles kun je vinden, de rekening, aantal trainingen, groepslessen, kracht, alles !
Er waren nieuwe apparaten. Mooi ook. Maar ik miste mijn twee favorieten. Op de 1 gewoon cardio had ik de afleiding omdat ik er Netflix op kon kijken. Het voelde altijd fijn als toetje, een half uur ” Netflixen ” terwijl je bewoog. De ander was voor de buikspieren, voelde beter dan het gekloot op een matje . Maar goed terug naar het matje, het is niet anders.
Nieuw was ook dat ik eigenlijk maar 1 uur kon blijven. Maar ik mocht wat langer want de opkomst was toch tegenvallend. Dus het werd een anderhalf uur. Het gaat best wel goedkomen.
Dus langzaam worden de ” Corona ” versoepelingen gefaseerd.
Vandaag was er het rapport van de algemene rekenkamer. Wat teveel mondkapjes gekocht, een ” vaste ” voorraad van vaccins vasthouden en niet denken aan de houdbaarheid. En bij wat leveringen konden geen pakbonnen gevonden worden, maar de rekeningen werden wel betaald. Wat miljardjes hier en wat miljardjes daar, ja, het ging wat snel dit jaar ( op de melodie van Drs P zijn monster hit Troika ), kijkt daar loopt een adelaar !
Hugo verdedigde zicht met het statement ” Dat de financiën toen niet de hoogste prioriteit hadden ” Tuurlijk het ging om de directe hulp maar jongens, geen pakbon overleggen, daarmee moet je als bijvoorbeeld als leverancier van bijvoorbeeld een organisatie als Kruitvat, Jumbo, of Albert Heijn toch echt niet mee aankomen. Praktijk en politiek is in deze crisis een onmogelijk huwelijk gebleken. Met alle gevolgen lees kosten van dien.
Ergens anders begreep ik dar er een bureau was ingeschakeld om te besluiten welke theesmaakjes onze goed betaalde ambtelijke vrienden In Den Haag konden gaan drinken. Hoe dan een bureau ?
De Corona blues, laten we toch hopen dat we bij het laatste couplet bezig zijn. Ben er zo klaar mee. Hak tak, en begin met mij deze zomer niet over ” droogte “.
Tintin keek gefascineerd naar de serie ” de serpent ” op Netflix. Het speelde voor een groot gedeelte in Bangkok, en het begon in de 70er jaren. Hij herkende het oude vliegveld, de wijde pijpen en het ” hoge ” hippie gehalte. Hij voelde de klemmende warmte, en hij dacht aan de naïviteit van de seriemoordenaar zijn slachtoffers . Waarom wist ie niet maar hij dacht aan Frans Kusters. Was het de tijdsgeest of de mystiek want dat waren ook werkelijk de enige overeenkomsten. De tijdsgeest vooral.
Een jaar of 15 was Tintin. Het was augustus. Hij had het tennissen ontdekt. Nog geen drie minuten fietsen van zijn huis. De club was LTC Soestdijk. We speelden tennis, maar de LTC was ook een sociale gebeurtenis, na het tennissen, werd er gekaart. Boerenbridge, Klaverjassen, en toepen. De club waar Henk Ebben zijn invitatie ” B ” toernooi organiseerde, dat samenviel met de ” C ” categorie. In de eerste week was het ” D ” toernooi, dat samenviel met ” Veteranen ” Toernooi, of toen misschien wel een open jeugd toernooi. Het was de tijd waarin bij elke partij een ” umpire ” ( scheidstrechter ) op de stoel zat. De jeugd werd gelokt om de ” umpire ” prijs te winnen om zoveel mogelijk wedstrijden te scoren. Je kon een racket winnen, of een bespanning, in het slechtste geval een tennistas, waar je je houten Slazenger of Dunlop Maxply in ging.
Er werd nog gespeeld met witte Slazenger ballen. De club verzorgde de ballen in een groene bak met de vakken Baan 1 tot en met Baan 8.. Als het open Toernooi er was stond er een kleine caravan aan het begin van de Schrikslaan Het episch centrum waar partijen werden gepland vanaf 9 uur s’ochtends tot 7 uur s avonds. Er waren sheets ( wedstrijdschema ’s ) van 128 ( ! ) . Iedereen was terug van vakantie. Het toernooi was mega populair. ( anno 2021 ben je al blij met een schema van 64 maar dat is al een zeldzaamheid.
En dan kwam de mythe Frans Kusters het pad af en meldde zich bij de wedstrijdleiding met een glimlach en wist wie wie was. Het vrouwelijke gedeelte van de wedstrijdleiding begon te kirren. Hij droeg een denim verwassen hemd waar ie net in kon. Zijn fysiek mocht er zijn .Een borstkas als Jerrommeke. Er werd gefluisterd dat ie in Korea had gevochten. Nu deed ie wat in de textiel. De jeans die hij droeg was in dezelfde kleur, en aan zijn voeten teenslippers. In die outfit kon je hem uittekenen. Jaren lang. Kruising in gezicht van Alain Delon en Silvester Stallone, tanden hagelwit, de lach altijd op het gezicht., en een voor die tijd ouderwetse korte jaren 50 coupe. Tintin had bij heel veel wedstrijden als scheidsrechter op de stoel gezeten. Meestal droeg hij een lichtblauw strak Fila shirt ( a la Bjorn Borg ) met bijpassende short.) en hele hoge witte sokken met meestal rode of lichtblauwe horizontale baan. . De aanstormende jeugdlichtingen beten zich stuk op hem. Zijn forehand was zijn wapen, zijn backhand was erg matig, zijn conditie was geweldig, ondanks dat ie wat pinkte met zijn rechterbeen ( een echte oorlogswond werd er gefluisterd ). Altijd sportief, en mentaal ook ijzer sterk .Meestal kwam ie tot de kwartfinale en vond zijn meerdere. in een uitzonderlijk talentvolle jeugdspeler.
Na de wedstrijd fris gedoucht en kwam de caravan in. Vroeg of hij wat telefoontjes kon plegen. En belde met vriendinnen, met 1 van hen zou ie een biefstuk gaan eten. En voordat je met je ogen knipperde was ie weg, op weg naar de biefstuk, of ie bleef voor het toetje was altijd een raadsel.
De serie moordenaar met de bijnaam de Serpent werd overmoedig, en de Nederlandse diplomaat Herman Knippenberg die zich ten doel had gesteld om hem te ontmaskeren na de dood van twee Nederlandse backpackers kon tevreden zijn . In 1975 werden ze vermoord. In 1978 volgde de eerste arrestatie maar hij ontsnapte al snel.
The Serpent
In 2003 kwam dan de uiteindelijke definitieve arrestatie in oktober 2003 in 1 van de laatste landen waar nog een arrestatiebevel van kracht was, namelijk Nepal.
Frans Kusters bleef tennissen. Lang zou hij nog het Veteranen toernooi op de LTC Soestdijk spelen.
Ik hoorde het woord echt voor de eerste keer toen de beruchte notulen naar buiten kwamen en een debat van 16 (!) uur veroorzaakten. Ik dacht aan het Engelse woord ” sensible ” als verstandig. Breng de man wat rede bij. Terwijl ik eigenlijk vond dat Pieter Omtzigt en Renske Leijten juist baanbrekend werk deden. “Sesam open Uw beerput” . Maar zoals altijd lopen er lijntjes, belangen, en er moet nieuw kabinet gevormd worden. Ik zocht het woord op; sensibiliseren; het gevoelig maken voor een bepaald probleem of maatschappelijke kwestie. Dualisme, een duidelijke scheiding tussen kabinet en parlement is een noodzaak, aldus Tjeenk Willink de fatsoenlijke 79 jarige formateur. De vertrouwenscrisis zit diep.
De politieke ” bubbel ” lijkt een niet te nemen bastion.
In Engeland verklaarde Boris Johnson dat ie echt niet rond kon komen van een toelage van 300 000 Pond, afgezien dat het natuurlijk niet de aller slimste opmerking is als Prime Minister, het geeft wel aan hoe ver de man is vervreemd van de echte wereld. Even toen ie in het ziekenhuis lag werd ie ook wakker en was oprecht verbaasd over de vele nationaliteiten van de werknemers van het ziekenhuis waar ie was ondergebracht. Ergens wist ie het wel en was ie mordicus tegen maar nu was ie blij dat ze hem weer bij bewust zijn hadden gebracht, om vervolgens dat heel snel te vergeten. U weet inmiddels hoe snel een politicus iets vergeet.
Dit weekeinde las ik het boek geschreven door Bert Hiddema. ” De Gouden jaren ” Het gaat over Johan Cruijff zijn periode 1982 – 1996. De slangenkuil van het profvoetbal. En vooral over de communicatie. Johan Cruijff maakte zijn eigen taal en mix van Plat Amsterdams, Spaans, Frans, Duits, en Engels. Natuurlijk deugde er niets van zijn grammatica maar zijn manier van communiceren was een verademing. Natuurkundige en oud VROM minister Pieter Winsemius en later baas van Mc Kinsey had al snel door hoe apart en snel Cruijff kon handelen en de gave had geleerd om met specialisten te werken. Waar hij geen verstand van had liet hij door anderen doen. ” Ik ben iemand zonder diploma’s, alles wat ik geleerd heb is via de praktijk ” was Cruijff’s adagium. Hij werkte met moeilijke spelers zoals Marco van Basten, de luie Braziliaan Romario, de rebelse Bulgaar Hristo Stoichkov, en Pep Guardiola. Hij was ambassadeur van het voetbal zijn naamsbekendheid was enorm.
Het is ook de waarde van het gevoel, de intuïtie hoe te handelen waarin ons parlement zo schuttert. Om met een ander citaat van Johan Cruijff te gebruiken. ” De Italianen kunnen niet van je winnen, maar je kan wel van ze verliezen.” Elk beetje voetballer zal dit begrijpen.
Voor de niet voetballer ; We ( Nederlandse voetbal teams ) hebben de potentie, de mogelijkheid ( althans de voorwaarden ) die diep in ons aanvallende voetbal verankerd zijn om te kunnen verliezen van Italiaanse teams. Wij gaan vol op de aanval. Als het anders is kunnen we het niet of nauwelijks accepteren. Voor de Italiaan geldt alleen de overwinning. Op het moment dat het 1 – 0 is zal een Italiaans team niet doordrukken maar zijn verdedigende stellingen innemen. Dat de wedstrijd een draak zal zijn, neemt de Italiaanse speler en de supporter voor lief . In Italië is verdedigen tot kunst verheven. Het is niet toevallig dat klassieke Nederlandse verdedigers die buitengewoon zijn zoals Stefan de Vrij ( ex Feyenoord ) en Matthijs de Ligt ( ex Ajax ) furore maken in Italië.
Daar weet landskampioen Ajax inmiddels weer alles van. Het verdedigende AS Roma bleek in twee wedstrijden van de UEFA League kwart finale beter met de kansen om te gaan. ” ” “Waren we er toch weer ingetuind ” zou Herman Kuiphof gezegd hebben . Dat gevoel moeten we volgens de wet van Wopke Hoekstra toch eens goed ” sensibiliseren ” of om de laatste tegeltjeswijsheid van Johan Cruijff te gebruiken. ” Voetbal speel je met je hoofd want de bal is vlugger dan de benen ” Dat hoofd had Ajax er niet bij.
En dat lijkt in de politiek weinig anders. De gejaagde Rutte, die door wilde en zo snel mogelijk is inmiddels tot stilstand gebracht, zijn selectieve geheugen speelt hem parten. Formateur Tjeenk Willink neemt zijn tijd om de politieke trein weer op de rails te krijgen. Welke kant die op gaat, links af of gematigd rechts af, en wie de machinist word, of wie de kaartjes gaat knippen, ” sensibiliserend ” of niet blijft de grote vraag die niet direct beantwoord kan worden.
Een bevlogen Arsenal fan ! Hij vindt het niet zo “n goed idee die Super League. En alles wat ie zegt snijd hout. En doe het volume niet te hoog, dat is overbodig.
This Arsenal fan has posted an impassioned rant against the European Super League and he makes some great points… 👏👏 pic.twitter.com/iZDtjQucaP
