Ik vond het poëzie. Natuurlijk voor iedereen die de wedstrijd gezien heeft en het turbulente einde was er de persconferentie. Nog vol adrenaline verscheen Dusan Tadic voor de zoemende camera. In zijn beste Nederlands drukte hij uit zijn gevoel uit. De Serviër had zich weer herpakt. Drie PSV ers hadden rond de penalty stip geprobeerd hem te intimideren, gaten te graven op de penalty stip. Het was de allerlaatste seconde. De penalty was eigenlijk recht door maar Mvogo lag al in de hoek. De onverdiende 1 – 1 kwam er toch nog Dusan Tadic deed wat ie moest doen Opnieuw verloor PSV de slag in de laatste minuten van de wedstrijd, dat is al lang geen uitzondering meer. Opvallend en dat met een Duitse trainer, waarmee je eigenlijk toch fysiek en loopvermogen als basis mag veronderstellen. De aanvoerders Dusan Tadic van Ajax en Denzel Dumfries verloren hun hoofd.
Het klonk misschien een beetje als arm Nederlands maar de zin omvatte de emoties tijdens de wedstrijd.
Op de foto Dusan Tadic van Ajax Amsterdam in gesprek met Felix Bake oud speler van Victoria uit Loosdrecht . Het ziet er uit als een goed warm gesprek op locatie ergens in Belgrado.
De man van de douane had een lijstje met vragen voor me. Hij keek verveeld, zijn collega onderzocht inmiddels mijn bagage. Ik had alles nog behalve mijn portefeuille, waarin alles van waarde zat. Gestolen in het huis van God, een kerk in New Orleans. Dat was schrikken omdat daar ook de vervolg tickets van New Orleans naar San Francisco en dan door naar Amsterdam in zaten. Nu had ik dat inmiddels kunnen regelen met Saar van Greenfish Travel, in combinatie met de politie waar ik aangifte had gedaan. Een soort vod met een aantal stempels er op zou me op de vlucht met mijn gezin naar San Francisco moeten helpen. Daar zou ik dan vervangend paspoort kunnen laten maken. Gedoe dus. Ik keek even om. De douanier flikkerde werkelijk alles uit mijn reistas. De man tegenover me begon met een vragenlijst.
Hier nog vrolijk met portefeuille !
Wat was de naam van mijn vader ? Waar was hij geboren ? In welk jaar was ie gestorven ?
Dat was makkelijk op te lepelen.
Lastiger werd het toen ie vroeg waar ik vorige week in Austin Texas Japans gegeten had, wat de rekening was, en met welke credit card ik die betaald had ?
Geen idee wat de naam was, het bedrag wist ik wel, en ik had met Amex betaald.
In welk jaar was mijn zus getrouwd en met wie ?
Jaar wist ik niet, zat er gelukkig maar 2 jaar naast, met wie wist ik natuurlijk wel !
Het vragenuurtje want dat was het ongeveer doorstond ik, maar hoe langer het duurde merkte ik toch dat de zenuwen wat toenamen, want de vragen werden echt per vraag lastiger, en daarbij wilde ik niet echt mijn vlucht missen. Ik had inmiddels de indruk dat ik de dief was en niet het slachtoffer. Ik kon zelf mijn tas weer inpakken, en terwijl ik dat deed dronken de douaniers een blikje cola. Het verwonderde me oprecht hoeveel er over me bekend was terwijl ik onder zwijgende begeleiding naar de vertrekhal werd gebracht.
Ik dacht daaraan toen ik vanochtend een Facebook bericht van de mij onbekende Pien kreeg. Ze had mijn credit card gevonden. Hij moet uit mijn broek zijn gevallen afgelopen maandag toen ik uit de auto stapte, dat was mijn vermoeden. Het bericht was kort en zakelijk maar ik vond het ” lief “. Zag zelfs dat ze op haar site een kopie van mijn credit card had gemaakt met het berichtje dat zij deze had gevonden. Zij had er werk van gemaakt en ik werd daar oprecht gewoon heel vrolijk van. Dus bij deze ; Bedankt Pien !
Het was beetje als donker. Het nummer is zoals vervelend, je hoort constant maar 1 zin. ” Let ’s get down to business. ” Het irriteert net niet. Het is monotoon en voordat je het weet zit het in je hoofd. Dochter B naast me deinde wat mee op de deun. Om er aan toe te voegen. ” Dit is wel een heel simpel deuntje he, dat kan ik ook wel !! ” Ze bleef mee deinen dacht dat ze al bij het refrein was en zong het keihard mee, terwijl het couplet werd ingezet. Hilarisch natuurlijk. En gierend van de lach en met zelfspot vulde ze aan. ” Valt toch nog een beetje tegen, dat eenvoudige deuntje ” om vervolgens het eindeloze refrein met twee keer de zin ; ” Let” s get down, let”s get down to business ” nog harder deinend heerlijk mee te blèren, met 1 vinger in de lucht, zo van, ik weet best wel hoe dit nummer gaat.
Ik vroeg nog om waar het over ging maar B was er klaar mee. ” Over bsns doen natuurlijk ! ” Ik wilde nog vragen ” Welke dan ? ” maar zag dat die vraag weinig zou uitrichten.
” Who cares ? ”
Dat is het ook. ” Hotel California ” van ” the Eagles ” blijft altijd een vleugje van mystiek hangen. De zin ” You can check-out any time you like, But you can never leave! ” blijft aan je kleven. Als een niet te verplichten verblijf want je komt er toch niet uit. Heb ik natuurlijk met heel veel andere nummers waarvan je de melodie pakkend vind, en de zinnen waarin het verpakt is ook maar je vergeet elke strekking of besef. ” Kiss from a rose – van Seal ” bijvoorbeeld. Ergens de zin ” My eyes become large and the light that you shine can be seen? ” Heerlijk maar waarom ? Geen idee ! David Bowie “s klassieker ” Sound and Vision” ” Blue, Blue Electric Blue that is the colour of my room where I live in ” De sound is koud en bombastisch. Of de ” Unfinished Symfonie ” van Massive Attack, met de zin Like a soul without a mind In a body without a heart I’m missing every part
Hoe dan ? Geen idee, maar het nummer de melodie en de zang is weergaloos,
Maar goed ” The Business ” blijkt een doodlopende affaire te zijn. De sleur zat er in, die moest eruit, dus laten het maar doen. Uitmaken als ” The Business ” . Klaar alles weer naar normale proporties.
Daarom als uitsmijter Henk Wijngaard ; ” Ja mijn broer die is beambte die zit goed Maar ik rijd 120 varkens naar Beiroet ” We zijn weer nuchter. En dit was niet eens carnaval nummer ! Maar wel duidelijk !
De onschuld . De blik fel. Het zou toch niet ? Dit winter wonderland. Egbert Wennemars zag het al gebeuren. Zijn kers op de taart in alles. De ” Elfstedentocht ” , echt waar er was nog geen sneeuw gevallen of serieuze vorst geweest. En nu, als een geschenk uit de hemel voorspelden de weergoden prachtige ” weer modellen “. Minus 10 had hij al gezien. Van dik hout en dat misschien wel 5 nachten achter elkaar. ” Weermodellen ” het klonk als ” Vaccinaties opschalen ” . Maar dat moest maar even wachten. De brug bij Bartlehiem, daar bij Dokkum, als hoop dat we Bulgarije misschien konden inhalen en we de laatste plaats in het vaccinatie klassement konden verlaten. Dichter bij de ” sport ” kun je niet komen !
De eerste vlokken ontwaarde ik pas zaterdagavond om een uur of negen s avonds. Donker maar het glorieuze licht van de lantaarnpaal, en de kristallen vlokken, voortgestuwd door de Noord Oosten wind.
Kriebels van hoop uitte Egbert in ” Op 1 ” , Het mocht niet gebeuren dat Corona het ijspret feestje gaat verstoren. De ijssport kon dat echt wel regelen. Doe dan alleen die wedstrijd rijders, tweehonderd of zo !
Wopke Hoekstra naast cijfertjes meneer, ook fervent schaatsliefhebber, en kon nog wel wat CDA zeteltjes gebruiken, lachte minzaam de camera in. Geen toezeggingen kwamen er, want hoe organiseer je dat dan zonder publiek de tocht der tochten gaat worden gehouden ? Wopke Hoekstra, kan het ” vriezer ” . Een naam als de Noord Oosten wind zelf !
Egbert keek alsof een overheerlijk puddingbroodje net voor zijn neus werd weggekaapt. Hij sputterde nog wat tegen met de rectale kracht van datzelfde broodje. Voor zijn gevoel zakte Egbert door het ijs na een lange kluun partij.
Ik vroeg me af of de Rayonhoofden al bij elkaar waren geweest.
En toen dacht ik aan Dennis Bergkamp. Omdat hij ballet en voetbal in 1 versmold en het publiek dat koude winters lang in Noord Londen zong op het oude ” Highbury ”
” Going along, singing a song, walking in a Bergkamp wonderland ”
is een ” belegen ” rustige stad in Australië. De mensen zijn kalm en je hebt nooit het idee dat het druk is. Veel laag bouw en een lang uitgestrekt strand. De Engelse invloed is onmiskenbaar. Ik sliep er in 2017 in het Largs Pier hotel. Engels of continental ontbijt, Vriendelijke bediening en ” stress ” lijkt een woord wat daar niet voorkomt. Niettemin wonen er bijna 1,4 miljoen mensen. Adelaide bruist niet zo maar het is vredig.
Australië en ook Adelaide is van de sport. En in januari maakt iedereen zich in heel Australië op voor volksfeest dat de Australian open heet..In Adelaide is er meestal voorafgaand aan de Australian open een demonstratie toernooi.
Toen ik de foto zag op Nu.nl viel me maar 1 ding op.
Publiek.
Het centre court was gewoon vol uitverkocht. 4000 mensen Covid vrij netjes naast elkaar. Geen mondkapje te vinden
Publiek.
Het klapte, bewonderde, en juichte. Het was 18 graden. Lekker weertje om dat te doen. En ze genoten. Het was allemaal niet zo belangrijk. Het demonstratietoernooi zoals een demonstratie wedstrijd moet zijn.
De zoveelste Tweet van Donald Trump die geblokt is door Twitter !
Satus update 7 januari 2021
Stemmen : 81 miljoen / 74 miljoen
Kiesmannen ; 306 – 232
Hertellingen ; 3 – 0
Rechtszaken ; 62 – 1
Supreme Court ; 2 – 0
Gecertificeerde staten : Alle
Bewezen fraudezaken : 0
Ratificatie Congres – Ja
Geslaagde Coup Trump ; Nee
Conclusie : Dag Donald en ben benieuwd hoeveel van je 74 miljoen ” wappies ” je nu nog volgen, en leuk joh die Carnavaleske vertoning met notabene de vlag van de confederates in het capitool waar Abraham Lincoln nog tegen vocht. En 4 doden te betreuren gisteren. Maar goed Corona was er volgens jouw ook niet. En succes met al die rechtszaken die je te wachten staan. Maar je maatje Pence zal nog wel even op de valreep een ” pardon ” geven en dan kun je gewoon weer doen wat je altijd doet. Een spoor van vernieling achterlaten.
Ze had haar kerst Spotify lijst lopen nu. Bedachtzaam zette zij de boom op en had Glühwein voor zichzelf gemaakt. Esther verraste zich met haar zelf. Blijkbaar had ze zichzelf goed onder controle. Het gaf haar rust en ze liet haar gedachten de vrije loop. Het was niet makkelijk deze maand. Ze zou haar zoon die in Florida leefde niet zien. Ze was net van de schrik bekomen. Hij was op zee geweest en het schip bleek niet langer verbinding te hebben en dobberde doelloos ver van de kust. Dat was het enige wat ze uren lang wist. Tot overmaat van ramp bleek iets simpels als haar mobiel er ook mee te stoppen. Ze had gehuild en was bang voor het ” spook ” dat ongeluk en vooral het alleen zijn zo benadrukte.
De december maand.
Ze moest van alles. Maar dat was het niet. Het was ; ik moet ” alleen ” van alles en vooral het organiseren van de ramp om zich niet alleen te voelen tijdens kerst en sterker nog dat fysiek niet te zijn maakte haar moe. Vandaag was ze strijdbaar. Alles ingevuld. Ze maakte de boom een beetje ” hoerig ” . Soort van Italiaanse boom, van alle kleuren, vloekend met elkaar, vloekend in de kerk. De kerk.Een beetje tegendraads zoals haar gevoel. Zij had net Suburra de Netflix serie gekeken. Mocht de helft op waarheid berusten dan zou je al geen kerk meer binnengaan. Even dacht ze terug aan de zondagschool. En aan haar huwelijk. Had ze toen ook die angst ? December ? Of gleed je door in de vaart der volkeren ? Dat laatste met je kinderen vulde ze zelf in de drukte van December was er toen ook maar het besef van ” alleen ” was er niet.
Ze nam een slok van haar Glühwein. En keek naar de boom. Corona had haar gevangen. Normaal vluchtte ze naar Amerika of deed een vakantie. Nepal trainen voor de Himalaya. Met kerst had ze dat gedaan. In het hotel was ze geweest als enige gast. Frites kon nog net gefrituurd worden. Frites en een blikje Cola. Vrolijk kerstfeest ? Wat nou.! Maar trots voelde ze zich en sterk. Dat konden niet veel mensen zeggen. Ze stuurde de Belgen waarmee ze toen de beklimming deed een Appje. De bel ging. DHL met het zwarte jurkje dat ze voor kerst besteld had. Haar mobiel ging. Wilma met wie ze kerst ging vieren zag het toch niet zitten, angst voor Corona, Esther zuchtte even, praktisch dacht ze dat ze gelukkig de boodschappen nog niet had gedaan.
Jurkje kon eigenlijk ook retour nu. Je kon ook in trainingspak een nieuwe serie oppakken. Ze voelde tranen langs haar wangen gaan. Moe was ze en even niet meer strijdbaar. K kerst.
Tintin keek naar Eef die geconcentreerd in haar lap keek. ” Ik moet mijn gedachten er bij houden. Ik doe betalingen. ” Er zijn van die momenten waar je je beter naar kunt schikken want zou je het niet doen, zou je spijt krijgen. Tintin besloot thee te maken. Hij dacht even terug aan de Pub Quiz die zijn vervoerder Trans Forward elk jaar organiseerde voor klanten en leveranciers. Het was elk jaar een happening maar nu was het Corona sober met overnachting in een nieuwerig Van der Valk in Veenendaal.
Geen drank en eten op de kamer kiezen van een kleinere kaart, en wat je moest ophalen in de lobby van het hotel, en vooraf per creditcard betalen. Even had Trans Forward gedacht om de jaarlijkse happening te annuleren, maar van der Valk was al betaald en ze hadden een waanzinnig jaar gehad. Daar kon wel een ” feestje ” dat nooit een feestje zou worden vanaf. Maar het gezelschap was dankbaar dat het er was en de sfeer was gelaten vrolijk.
De Pub Quiz werd gespeeld in een immense vergaderruimte, hol, 1,5 meter en hij zou samen in een team spelen met Arno die een hete kroket vanuit de Sahara zou kunnen vervoeren en moeiteloos de documenten en het percentage invoerrechten zou oplepelen. Hij had een brede interesse, dat had Tintin ook, maar Tintin zat ook nog meer in de muziek hoek en in de sport hoek.
Toen Tintin met de thee terug kwam had Eef haar betalingen gedaan.
Haar blik was relaxt. ” En hoe ging de quiz ? ” vroeg ze belangstellend.
” Goed we hebben finale bereikt maar we struikelden over werkelijk een krankzinnige vraag, Dat ging nergens over hoewel als je misschien Nederlandstalig genre kent maak je een kleine kans. ”
Tintin liet even een stilte vallen want Eef was getriggerd.
” Henk Wijngaard had 1 echte hit. ” Met de vlam in de pijp over de Brenner pas ” noem 1 ander nummer van hem ? ”
Eef keek triomfantelijk naar hem. Tintin kon het niet geloven en zijn mond viel open toen Eef ging staan, haar telefoon pakte, de zaklamp functie aan zette en begon te zingen.
” Voor een prikkie een sneeuwwitte bruidsjurk !!! Met sluier nog nieuw in papier !!!!! Ik verloor al mijn hooooop, daarom is ie te koop, Telefoon zesentwintig nul vieeeeerrrrrr ”
Tintin was ook gaan staan en deinde met telefoon in de hand wat mee. Eef gierde het uit. ” Ik ken zelfs nog een nummer ” Tintin ” s ogen rolden. ” Nog een nummer ???? Okay de titel mag je geven maar niet zingen hooorrr.”
” 120 varkens naar Beiroet ” vertelde ze proestend en Tintin checkte via google. Het nummer bestond echt. Wat was dit ? Bananasplit ? En als het dat niet was, wie in godsnaam was Eef ?
Ik weet nog van zwart wit tv en klooien om Duitsland 2 er voor te krijgen, aan antennes op het dak, en het wonder van ” Mannen op de Maan ” maar naast het Kuifje relaas toch ook in het echt, ” that is one small step for man, one giant leap for mankind “, Apollo 11, Neil Amstrong.
De maan lijkt een gepasseerd station, en Mars de volgende etappe. U geeuwt al. Alles duizelt. Ik weet ook nog dat een man mij op 6 maart 1987 mij aansprak en vertelde dat hij bezig was met het ontwikkelen van een apparaat dat in elke auto zou moeten zitten en je via computer zou uitleggen hoe je van A naar B kon rijden en je vertelde welke straten of wegen je zou moeten nemen.
Het klonk me onwerkelijk in de oren. Toen ik het fenomeen Tom Tom leerde kennen dacht ik nog vaak terug aan die ontmoeting met die man en aan de Herald of Free Enterprise want dat schip zonk en 193 mensen verloren het leven op die bewuste 6 maart 1987 en ik was daar die avond helemaal van in de war.
Op de verjaardag van Sinterklaas verraste de Sint mij op een stappenteller, anex hartslagmeter, bloeddruk, en ook aangaf hoeveel calorieën je verbruikt. Het ding weegt niets, er hoort nog een app bij die Yoho Sports heet. Het duurde even voordat alles werkte en ingesteld was zoals ik dat wilde.
App, alles gaat via app. Digid, bankieren, je stappen, je kortingen, je muziek, het herkennen ervan, je nieuws, je interesses, je fotos, je favorienten, zelfs voor je deurbel, je warmte, je gasverbruik, je bloeddruk, je corona wel of niet.
Het is december 2020. Altijd even de terugblik, en dan ja, even wat langer dan en voor je het weet herinner je de vreemdste dingen wat toen al een wonder leek. Duitsland 2 op je zwart wit tv. bijvoorbeeld. Wat vandaag nieuw is is morgen geschiedenis en dat proces lijkt steeds sneller te gaan, en heet vooruitgang, of laten we het anders noemen, onvermijdelijk.
