Ik ben eigenlijk niet iemand van lang terugkijken. Altijd de toekomst in, genieten van het heden, en de blik vooruit. Toch je wordt ouder papa. En dan heb je van die discussies en vragen over een gebeurtenis van vroeger en dan kom je er niet meer echt achter. En dan landt het besef dat je het aan het niemand verder vragen kan ! En dat voelt als leeg en fout.
Bij het opruimen van de zolder kwam een oude doos waar blijkbaar mijn moeder alle oude kaarten die ooit gekregen had. Mijn vader reisde toen regelmatig naar de Verenigde Staten en deed dat nog met de boot dus was ie lang weg. Ik vond ontelbare kaarten die hij me stuurde. Het landde als dat ie aan me dacht. Wat was ik 9 jaar oud bedacht ik me. Kort beschreven altijd. Kwinkslag naar voetbal, en naar school.
Het is voor mij daarom een bijzonder jaar, want ben nu ouder dan hij ooit geweest is, ietsjes nu en dat voelt raar.
In een doos vond ik de oude tijdschriften terug waarvan ik dacht dat ze er niet meer waren. Nieuwe Revu deed dat volgens mij. Er werden per jaar verschillende voetbal uitgaves gemaakt. 1 over Nederlandse clubs in de Europa Cup, en de ander over de Nederlandse competities. En allemaal waren ze nog in goede staat.
Ontroerd zocht ik naar de foto waar ik vroeger ook altijd lang bij bleef hangen. Het was een foto van de wedstrijd Ajax – GVAV ( wat nu FC Groningen heet ). Op de grond ligt Tonnie van Leeuwen te grabbelen. 1 van Nederlands beste keepers ooit die veel te jong overleed. Sjaak Swart probeert de bal binnen te glijden, en ik vermoed dat de benen zijn van vader van Ronald Koeman. 5 mei 1968, de allereerste keer een echte Ajax wedstrijd. Wat was dit anders dan wedstrijden van Veendam waar ik voordat ik in Soest kwam wonen verbleef. Natuurlijk ook waren er in de Langeleegte ook gewoon bijna standaard 5000 toeschouwers maar hier was alles anders. Ik zag hoe Gert Bals als aanvoerder de handjes ging schudden, en met open mond zag ik Johan Cruijff die dan altijd even voor keeper speelde ( maar wist ik toen nog niet ) . Natuurlijk kende ik iedere speler tot verbazing van mijn vader. Bals, Suurbier, Pronk, Vasovic, denk van Duivenbode , Henk Groot, Bennie Muller, Sjaak Swart, de onverwoestbare Zweed of Deen Inge Danielson, Klaas Nuninga die in Baarn woonde maar ook uit het Noorden kwam net zoals ik en natuurlijk Johan Cruijff. Het werd 3 – 1, twee keer Danielson, en 1 keer Cruijff.
Ik bestudeer de foto, zie mijn vader ( rode pijl links ) die een kopie lijkt van mijn zoon nu, ( zelfs de zonnebril lijkt dezelfde. En ja, dit is stadion de Meer op de oude Middenweg, en hij staat in de Arena. En daar boven die rode pijl staat de schrijver zelf die de ” rise and fall ” van Ajax 1 al jarenlang volgt.
Mooi dat ik die doos terug vond. 14 mei 2023 ben ik er weer bij maar dan in de Euroborg. FC Groningen – Ajax ! Andere tijden.
peterbake 